W dniach 20-30 lipca rozegrana zostanie 48 edycja festiwalu szachowego w Biel. Najważniejszym elementem tych zawodów jest kołowy turniej superarcymistrzów z udziałem naszego lidera arcymistrza. Radosława Wojtaszka, który rok temu zajął drugie miejsce. Oprócz niego będziemy mieli okazję zobaczyć 5 zawodników – GM Michaela Adamsa (2740), GM Maxime Vachier-Lagrave (2731), GM Davida Navarę (2724), GM Pawła Eljanova (2723) oraz GM Richarda Rapporta (2671). Zawodnicy rozegrają w sumie 10 partii grając każdy z każdym białymi i czarnymi bierkami. Turniej ma XIX kategorię FIDE.

Krzysztof Jopek na swoim blogu tak napisał: Czerń czy biel ?

...Ruszają do boju prawie wszyscy w różnych miejscach Europy. Na moim kibicowskim celowniku przede wszystkim lider polskich szachów, Radek Wojtaszek. W jakich nastrojach zastaniemy naszego szachistę po tym występie? A nas, co czeka - kibicowska czerń, czy biel ?  ...

Michael ADAMS		Radosław WOJTASZEK		Maxime VACHIER- LAGRAVE
David NAVARA		Pavel ELJANOV		Richard RAPPORT

Strona turnieju

Transmisja partii na żywo

Radek dziś zmierzył się z młodym i bardzo nieobliczalnym reprezentantem Węgier Richardem Rapportem (2671), który uważany jest za jednego z najzdolniejszych młodych zawodników na świecie. Jako że tacy „szaleni” rywale nie leżą Polakowi, to postanowił zagrać spokojne szachy, które dały mu niewielka przewagę. Jednak pozycja się na tyle zablokowała, że żaden z rywali nie chciał ryzykować i partia zakończyła się remisem. Drugi remis zanotowano w pojedynku Vachier-Lagrave z Eljanovem, W tej partii zawodnicy zagrali „berlinkę„, ale żaden z graczy nie znalazł sposobu na drugiego, co spowodowało podział punktu. Jedyne zwycięstwo odniósł Adams nad Navarą, który pięknie zrealizował niewielką przewagę w końcówce najpierw hetmańskiej z różnobarwnymi gońcami, a później już tylko z gońcami.

Maxime Vachier-Lagrave rok temu wygrał, a drugi był Wojtaszek. Tak więc mieliśmy dziś tzw. „superhit„. Nasz reprezentant, grający czarnymi, łatwo wyrównał pozycję po debiucie i próbował nacisnąć, jednak MVL postanowił upraszczać pozycję do momentu, kiedy obaj zawodnicy uznali, że należy już podpisać wynik remisowy. Navara szybko odbił się po wczorajszej porażce przeprowadził skuteczne natarcie na Eljanova. Rapport „zaserwował” Adamsowi gambit królewski, jednak Anglik był na to przygotowany i otrzymał dobrą pozycję. Obaj zawodnicy zagrali jeszcze kilkanaście ciekawych posunięć i Adams, po zbyt szybkim szachu wieżą na e2, postanowił wiecznym szachem zakończyć grę. Na czele zawodów jest Adams z 1,5 pkt, Eljanov jest ostatni z 0,5 pkt, a pozostali zawodnicy mają po 1 pkt.

Dziś mieliśmy naprawdę bojowa rundę. Żadna partia nie zakończyła się remisem. Radek Wojtaszek miał za przeciwnika Eljanova i pokazał, że właściwe przygotowanie do partii jest ogromnym handicapem. A po przejściu do końcówki wszystko było już jasne. Polak ją skutecznie zrealizował i odniósł pierwsze w tym turnieju zwycięstwo. Vachier-Lagrave szybko przejął inicjatywę w pojedynku z Adamsem i też nie miał problemów z realizacją osiągniętej przewagi. Rapport pomylił się w końcówce i zamiast zwycięstwa musiał poddać partię z Navarą. W ten sposób prowadzą MVL, Wojtaszek i Navara z 2 pkt.

Dwóch przyjaciół z drużyny Hetman Wasko Katowice oraz G-Team Novy Bor rozegrali dziś partię, dzięki której przejdą do historii światowych szachów. A w szczególności przejdzie marsz króla Davida Navary, który w pojedynku z Radkiem Wojtaszkiem doprowadził go do pola h8 dostając przy tym świetną pozycję. Potem ją zrealizował wygrał trzecią partię z rzędu.

Geniusz Navary znany jest od lat i tylko brak stabilności powoduje, że nie jest on w ścisłej czołówce najlepszych szachistów świata. W tle tego pojedynku zwycięstwo odniósł wreszcie Eljanov wykorzystując jedno niedokładne posunięcie Adamsa. Pojedynek pomiędzy Rapportem oraz Vachier-Lagrava zakończył się remisem, co oznacza, że liderem jest, po trzech wygranych pod rząd, Navara z 3 pkt.

Krzysztof Jopek na swoim blogu tak napisał: W partii z Radkiem Wojtaszkiem król Davida Navary wyruszył w niespotykaną podróż !

No, więc właśnie: czy zachwycać się tym pojedynkiem, czy zwyczajnie stwierdzić, że mecz był tylko efektem doskonałego przygotowania do partii sympatycznego Czecha? Uczucia mam mieszane.  

W którym momencie zakończyła się przeciwnikowi Radka analiza? Jak powiedział czeski arcymistrz, w sytuacji, w której po szachu 24...We5+, biały król stanął na polu "f6". W tym momencie Navara miał już ogromną przewagę czasową nad naszym reprezentantem i trudno się temu dziwić - pozycja była jak z kosmosu, niestandardowa, niespotykana, rzadka.

Mam względem tej partii, bardzo pięknej zresztą, jedno małe "ale". Mianowicie większość tego spotkania była rozpracowana przez moduł - nie oszukujmy się - w tych czasach, rozgrywanych jest bezlik partii, nad którymi pracowały maszyny. Chodzi mi o nasze ludzkie umysły, głowy.

Zobaczcie jak wyglądały partie sprzed komputerowej ery - przypomnijcie sobie intuicyjną ofiarę damy Kotowa z roku bodajże 1953, zobaczcie nieśmiertelną partię Akiby, gdzie miał praktycznie wszystkie figury pod biciem, a żadnej nie można było tknąć itd. Te dzieła tworzyli ludzie, ich umysły, to wszystko było czyste, nienaruszone, to był pełny intelektualny triumf ludzkiego umysłu. We współczesnych szachach mam poważny problem, gdyż trudno jest mi określić, jaka jest "jakość głowy" tego, czy innego zawodnika. Czy, gdyby pozbawić arcymistrza krzemowej protezy, która wykonuje za niego lwią część pracy, byłby w stanie tworzyć podobne dzieła sztuki za szachownicą? Oczywiście, nie ma co kwestionować, partia była zjawiskowa, pytanie jednak jest takie: "W jakim stopniu o jej zagraniu decyduje talent, skoro rzecz sprowadza się do zapamiętania pewnej sekwencji posunięć?". Cóż, jakie czasy, takie pytania. U prawie każdego szachisty komputer (często niejeden!) pracuje na okrągło, i nikt już nie wyobraża sobie analizy bez maszyny. Teraz każdy, nawet amator, zupełny laik szachowy, za sprawą komputera jest w stanie wiele powiedzieć o przebiegu spotkań na najwyższym poziomie. Plusem jest, że większość orientuje się dzięki temu, mniej więcej, o co chodzi w partii, minusem jest, że mamy mnóstwo "znawców" (takich jak ja!), którzy udają, że wiedzą, ale wiedzą niewiele.

Radek Wojtaszek przystąpił do ostatniej partii pierwszego koła z nadzieją na odbicie się po porażce z Navarą. Jednak Adams ani przez chwilę nie odpuszczał i nawet udało mu się zdobyć przewagę, która – bardzo dobrą grą obronną – nasz reprezentant zniwelował i partia zakończyła się remisem. Prowadzący w tabeli Navara odnotował pierwszy remis, a tym który go zatrzymał jest Vachier-Lagrave. Także remisem zakończył się pojedynek Eljanova z Rapportem, ale tylko dlatego, że ten pierwszy nie doliczył wariantu i przeszedł do pozycji, w której już nie było szans na wygranie. Także w tabeli nic się nie zmieniło. Prowadzi Navara z 3,5 pkt. Wojtaszek z 2,5 pkt jest trzeci. 

Rewanżowy pojedynek Wojtaszka z Rapportem przebiegał pod znakiem całkowitej dominacji Polaka, który bardzo szybko przejął inicjatywę i skutecznie zrealizował osiągniętą przewagę. Tak naprawdę Węgier nie zrozumiał pozycji, jaką dostał z Radkiem i to kosztowało go punkt. Bardzo nierówno gra Navara, który tym razem dostał się pod kombinacyjny atak Adamsa, który zakończył się zwycięstwem Anglika. Natomiast Eljanov wrócił z dalekiej podróży, gdyż Vachier-Lagrave nie był w stanie zrealizować osiągniętej przewagi i partia zakończyła się remisem. W ten sposób na czele mamy trójkę zawodników – Navarę, MVL oraz Wojtaszka z 3,5 pkt. 

Krzysztof Jopek na swoim blogu tak napisał: Na cztery rundy przed zakończeniem arcymistrzowskiego turnieju w Biel, Radek Wojtaszek w czołówce !

... No, dobrze, wypada nam skoncentrować się na ostatnich rundach arcymistrzowskiego turnieju w Biel. Dziś główni aktorzy odpoczywają, zbierając siły na ostatnie cztery, decydujące rundy, które ze względu na zwartą stawkę liderów, na pewno niejednemu podniosą ciśnienie. Gdzieś przeczytałem o tempie gry w Biel, które nawiązuje do dawnych czasów, w których szachiści mogli sobie nad pozycją zdecydowanie dłużej pomyśleć. Tempo to, to 100 minut na pierwsze 40 posunięć, następnie 50 minut na kolejne dwadzieścia i dalej 15 minut na dokończenie partii, z tym, że od samego początku zegar dolicza 30 sekund za każdy ruch. Dla jednych "Cierpienia młodego Wertera", dla drugich radość z powrotu do korzeni. Ja należę do tej drugiej grupy.

Szachowe tempo jest od paru lat permanentnie skracane i wiele z piękna gry ginie gdzieś w tej bezpodstawnej gonitwie. Za czym jest ta pogoń? Trudno to dokładnie określić i dla mnie jest to niezrozumiałe. Szachy mają w sobie wiele dostojeństwa i, według mnie, szybkie tempo gry, odziera je z tej trudnej do wysłowienia tajemniczości. Na pewno spada jakość partii, szachiści muszą się śpieszyć i wiele ciekawych motywów nie ogląda światła dziennego - piękno pozostaje za kulisami. Niektórzy mówią, że szachy dzięki skróconemu tempu gry stają się bardziej sportowe. Może i tak, ale cierpi sama sztuka. Zresztą dla ludzi spoza naszej dyscypliny to i tak jest bez znaczenia jakie jest tempo i czy szachista siedzi za deską 5 czy 8 godzin. A dla szachistów to już jest temat do dyskusji. Ja oscylowałbym za takim tempem gry, jakim grane są partie turnieju arcymistrzowskiego w Biel. W ogóle wolałbym, by wszystko było "po staremu".

Pojedynek Wojtaszka z Vachier-Lagrave po raz kolejny pokazał, ze nasz reprezentant potrafi grać z najlepszymi wspaniałe szachy. Nie są one może zawsze pełne fajerwerków, ale tych dostarczają nam Duda, czy Bartel, ale za to są skutecznie i oparte na zrozumieniu szachów. Dziś nasz reprezentant wiedział, co gra i wiedział, jaki z tej wiedzy ma zrobić użytek. Francuz ani przez chwilę mu nie groził, a raczej z posunięcia na posunięcie popadał w coraz większe kłopoty. I Radek spokojnie to wykorzystał. Rapport staje się outsiderem tych zawodów. Jest to dla niego nauczka, że jednak nie warto eksperymentować, bo to się źle kończy. Dziś w partii francuskiej Adams był wyraźnie mądrzejszy i to dało mu zwycięstwo. Navara z Eljanovem zagrali równą partię, która zakończyła się remisem w 40 posunięciu. W ten sposób na czele tabeli znalazł się samodzielnie Wojtaszek z 4,5 pkt, a pół punktu mniej mają Adams i Navara. 

Eljanov w pojedynku rewanżowym postawił bardzo trudne warunki Wojtaszkowi i tylko świetna technika w końcówce pozwoliła Polakowi wybronić się na remis, gdzie doprowadził do końcówki W+S vs. W. Zresztą był to jedyny remis tej rundy, bo dwie pozostałe partie zakończyły się innymi wynikami. Rapport jest już wyraźnie zniechęcony i kompletnie przestał liczyć. Dość niespodziewanie zabił gońcem na g7 w 24 posunięciu przeoczając wtrącenie Navary na g3. To dało czwarte już zwycięstwo Czecha w tym turnieju. Vachier-Lagrave odbił się po porażce z Wojtaszkiem na Adamsie, głównie dzięki wykorzystaniu pary gońców w połączeniu z wieżą w otwartej pozycji. W ten sposób na czele tabeli mamy Wojtaszka i Navarę z 5 pkt.

Krzysztof Jopek na swoim blogu tak napisał: Niewiele zabrakło, by Radek Wojtaszek oraz jego ukraiński przeciwnik spędzili za szachownicą klasyczną "dniówkę" ! Nasz arcymistrz wciąż na prowadzeniu !

Klasyczną popołudniową zmianę, czy jak mawiają Ślązacy szychtę, Radek Wojtaszek oraz Pavel Eljanov, mieli szansę spędzić za szachownicą. Zabrakło kilkudziesięciu minut. Choć, słowo -"spędzić" - nie jest adekwatne. Spędzić to można weekend we dwoje, popołudnie, ewentualnie wakacje na Maderze, a tej morderczej batalii żadną miarą nie można tak określić.

Dobre kilka lat temu, miałem momenty, gdy zdarzało mi się wciągać do rozmów o szachach ludzi, nie mających o naszej dyscyplinie zielonego pojęcia. Najbardziej irytowało mnie niedowierzanie moich interlokutorów, gdy opowiadałem z przejęciem jak ważna jest w szachach kondycja, ile energii traci profesjonalista na rozegranie partii szachów itd. Niestety, moje rewelacje natrafiały na trudny do przebicia mur sceptycyzmu. Nie raz zdarzyło mi się być wyśmianym, a ironia była w takich dyskusjach na porządku dziennym. W sumie dobrze mi tak - mogłem nie wszczynać tych debat!

Cóż, my wiemy jak to jest. Ja również mam za sobą nieco podobnych "sesji" i wiem, że po takich eposach wstaje się od deski z oczopląsem, z pustką w głowie, ma się kłopoty w czasie rozmowy z kimś z doborem słownictwa. Wtedy radość sprawia, gdy nikt nas się nie czepia, nie zagaduje. To są straszne terminy, w jakie popada nasze ciało i umysł podczas tej wojny na wyniszczenie. I jak tu wytłumaczyć jakiemuś absolutnemu profanowi, o co tu chodzi, w czym rzecz? Taka partia to potężna intelektualna praca, a praktycznie wszystko się dzieje bez rutyny, bez zakotwiczenia. To zakotwiczenie to debiut, im dłużej zna się temat, tym więcej zachowuje się sił na potem, ale w przypadku dzisiejszego meczu Polaka z Ukraińcem, trwającego ponad 100 posunięć, debiut to był jakiś tam ułamek czasu, niewielki procent posunięć. Reszta... ile Bozia dała sił i wiedzy!

Dziś trafiło na Radka Wojtaszka, a wczoraj, zdaje się, to Rapport testował Adamsa, czy potrafi dać mata z lekką figurą więcej i pionem, a partia trwała też ładnych parę godzin. Czy ten test na legendarnym Angliku był lekkim przegięciem ze strony Rapporta? Trudno powiedzieć. To są szachy i dopóki jest siła, by jak Zagłoba zapodać sobie tabakę do nozdrzy, można próbować, ale tak to trochę niesmacznie wyglądało, nie sądzicie? Poza tym Rapport - ciężko mi się ogląda tę jego całkowicie już zdemoralizowaną grę. Strasznie zbili tego młodego arcymistrza z Węgier i nauczkę ma jak znalazł. Jak się z tego podniesie - będą z niego ludzie - jak osiądzie gdzieś w nim ta przykra historia, zagnieździ się w jego podświadomości, może być różnie. Dziś z Navarą zagrał jakby liczył na to, że Czech się na coś złapie, że nie doliczy. Sorki, ale na tym poziomie szachiści liczą całkiem nieźle i cuda się zdarzają znacznie rzadziej.

Czy Radek Wojtaszek odrobił "lekcje z kondycji" z turnieju w Wijk aan Zee, okaże się w ciągu najbliższych dni. Jeśli chodzi o turniej w Holandii, to sam arcymistrz powiedział, że na końcówkę zabrakło mu prądu.

Radek jest na dzielonym pierwszym miejscu i trudno się dziwić, że poddawany jest takim naciskom ze strony przeciwników. Jutro kolejna "czarna" partia, tym razem naprzeciwko Radka Wojtaszka zasiądzie Michael Adams. Trzymam mocno kciuki, aby końcówkę Radek miał udaną. Poza tym, nie wiem jak was, ale mnie strasznie nosi, gdy widzę jak gra nasz arcymistrz. Po prostu nie potrafię tego oglądać ze stoickim spokojem. Kibicuję, jak kibicują kibice piłkarscy, gadam coś do siebie, cieszę się, smucę. No, co? Jak mogę inaczej oglądać te mecze? Może wy potraficie spokojnie, ja tak nie potrafię i już. W Biel do samego końca czekają nas ogromne emocje! Jesteście gotowi na te dwie, decydujące rundy? Ja tak :).

Kolejna partia czarnymi nie była łatwa dla Wojtaszka. Adams grał bardzo spokojne szachy licząc na zmęczenie naszego zawodnika, które było widać w końcowej części partii. Polak grał niedokładnie, ale też i jego rywal nie wykonywał najlepszych posunięć, co spowodowało w końcu podział punktu. W pojedynku dnia Navara nie dał rady Vachier-Lagrave, co spowodowało zmianę na pozycji liderów. Za to Rapport już kompletnie nie daje sobie rady w tym turnieju i dziś gładko oddał punkt Eljanovowi. Na czele turnieju mamy Wojtaszka i MVL z 5,5 pkt i w czwartek rozegrają oni korespondencyjny pojedynek pomiędzy sobą o zwycięstwo w turnieju.

Krzysztof Jopek na swoim blogu tak napisał: Jest już tylko trzech kandydatów do wygrania turnieju: MVL, Wojtaszek i Navara !

Gdyby Radkowi Wojtaszkowi w tym turnieju szło tak sobie, gdyby nie miał już szans na wygranie tych zawodów, nie miałbym wielkich chęci na badanie możliwych scenariuszy dnia ostatniego. Polak, będąc od dwóch rund pod strasznym ostrzałem, wyszedł z czarnych partii z punktem. Ten punkt, daje Radkowi Wojtaszkowi w tym momencie dzielone pierwsze miejsce z MVL. Za nimi dwoma, czai się David Navara, który traci pół oczka. Intryga byłaby doskonała przed końcową rundą, gdyby nie postać Richarda Rapporta z Węgier, który zagra pojedynek z prowadzącym MVL i w dodatku czarnymi...

Rapport przegrał cztery partie pod rząd i nie jest to już klasyczna "długa roszada". Tutaj do określenia tego wyczynu szachiści sięgnęli po logo pewnej niemieckiej firmy samochodowej, zresztą, wiecie o co chodzi:) . To jest straszna degrengolada - dziś z Eljanovem młody Węgier zagrał jak zwykle, w swoim stylu, czyli z kopytem, ale szybko został skontrowany. Te kolejno poświęcane piony, to była absolutna autodestrukcja. Nie wiem jak wam, ale mnie nie jest szkoda tego zawodnika. Jeślibym widział, że walczy, a nie chce sam siebie unicestwić, może miałbym dla niego kilka ciepłych słów. Widząc jednak, jak rzuca do przodu swe figury, jakby z lekceważeniem, nie zużywając wiele czasu, nie pracując nad pozycją, z moich ust nic pozytywnego w jego kierunku nie padnie. To jest naprawdę poważny turniej, a Węgier gra jakiś szachowy koszmar, który, to wiemy już na pewno, nie będzie miał happy endu. I jutro z jego strony mielibyśmy oczekiwać pomocy! No, jakie są szanse, że coś zaprezentuje w tym pojedynku i nie da Francuzowi łatwego punktu? W takim stanie ducha nie można normalnie przestawiać figur, to jest potężny psychologiczny cios zadany młodej psychice i (obym się mylił!) nie wieszczę jutrzejszej jego metamorfozy. W ogóle po tym turnieju jestem ciekaw, jak się potoczy kariera tego chłopaka.

Radek Wojtaszek musi zrobić swoje i... liczyć na szczęście! Ma białe i Davida Navarę, który gra bardzo nierówno. Co się może stać w partii? Radek ma wiele atutów za sobą. Tym najważniejszym, podstawowym atutem, jest dla naszego arcymistrza... osoba samego przeciwnika! Zobaczcie - Czech w tym turnieju zremisował zaledwie dwie partie. To niesłychanie bojowy zawodnik i zawsze gra na maksa. I tutaj upatrywałbym szans Polaka. Radek ma białe to kolejny, duży plus. Jest szansa, że Navara gdzieś przegnie, że gdzieś się zagalopuje i na to, powiem bez ogródek, liczę. To jest to, co ma we własnych rękach Radek Wojtaszek. To, co się zdarzy w partii MVL - Rapport jest poza jego zasięgiem i nie ma specjalnie sensu spoglądać w tamtą stronę.

Szkoda, szkoda, szkoda… Radek grał dziś do 29 posunięcia, jak z nut! To może nie była tak piękna partia, jak wygrana Navary, ale w rewanżu do tego właśnie momentu to nasz zawodnik był panem i władcą udowadniając, że potrafi wykorzystać przewagę w centrum. I nagle coś tąpnęło. Klątwa ostatniej rundy dopadła Wojtaszka i po prostu zapomniał, o co w tej partii chodziło. Zamiast kontynuować ofensywę zaczął się wycofywać i bronić przed dogorywającym rywalem. W sumie partia zakończyła się remisem, co przy gładkiej wygranej Vachier-Lagrave z totalnie załamanym Rapportem dało zwycięstwo francuzowi. Wojtaszek zajął drugą pozycję, a na trzecie wskoczył Adams, który w przegranej pozycji dostał prezent od Eljanova.